Bir Farkındalık Anı Olarak Düğüning

Yillar gecse de bazi seylerin ayni kalacagini bilmek insanin icini isitan bir duygu ❤️

Dostluklarin yillar icinde nasil gelistigini dusunup geldikleri noktanin insanin yüzünde kocaman bir gülümseme yaratmasi mutlulugun tarifi gibi bir sey 💜

Kalbinin en derinlerinde de sevdigin insanlarin da seni bir o kadar sevdigini bilerek yola çikmak, bir sonraki vuslati özlemle beklemeye baslamak, sweet & sour bir mutluluk 🖤

(Nothings gonna change my love for you  playing in the background)

Varolusumuzun amacini anlamak ve hayatimizi anlamlandirmak icin bilinçli ve bilinçsiz bir cok sekilde çaba gösteriyoruz. "The moment of realization" diye adlandirabilecegimiz anlar oluyor, hayata anlam katan birlikteliklerin agizda 'sweet bir tatse' biraktigi anlar onlar. Insan zamanda asili kalmak istiyor. You want to cherish that moment, let it sink in, wrap it tight and save it forever 💕

Çok sükür Allah'a, bize böyle anlari tüm derinlikleriyle anlamlandiracak farkindaligi verip bir de üzerine minnos enstantanelerle (ie. dügün) taçlandirdigi için 🙏🏻

Bir baska "moment of realization" da evlendigi zaman oluyor insana. Bir kadin soyadi degistigi zaman hem ayni hem de farkli bir insan mi olur? Hazir apartmana ek kat çikmak gibi oluyormus. Hem sen sensin, hem de senden daha büyük daha baska bir entity'sin artik 💑  30 yillik hayatini anlamli kilan ailen ve dostlarindan baska bir ailen ve bir dostun daha var artik ♥️ Hayatinin nasil da zenginlestigini görüp Allah'a binlerce kez sükretmek az bile kaliyor(!)

Oyle bir sevgiyle doldu ki içim bu Türkiye seyahatim boyunca, humanist yanim kabardi; tüm insanogluyla ayni yaratan tarafindan bu dünyaya, burayi daha yasanilir bir yer haline getirmek icin geldigimizi düsünmeye basladim. Sevgi gercekten içimizde 😃  Bakarsan bag oluyor bakmazsan dag.

Insanin potansiyalini realize etmesinin altinda yatan birkac faktör varmis. En basinda birilerinin ona sevmeyi ogretmesi geliyor. Kendini sevmeyi sonra da baskalarini sevmeyi. Baskalarini sevmek kolay da kendini sevmek zor zanaat. Kendini sevdikce, Allah da seni seviyor. Sen kendini/kendi iyiligini düsünerek aksiyon aldikca, evren de hareketi alkisliyor 👏🏻

Kendini bir defa sevmek de yetmiyor, herseye ragmen her zaman kendini sevmek lazim. Ne hayattan ne kendinden umidi kesmemek, yenilgiyi kabullenmemek, cabuk yilmamak lazim. Her yenilgide kendini dustugun yerden kaldirmayi sonra da tekrar denemek icin kendi kendini motive etmeyi ogrenmesi lazim insanin. Baska turlu ne basarili ne de mutlu olunmuyor.