Just last nite around this time (sadly, I've been working until 10-11 pm lately so I only get to read stuff for myself just before bed) I was reading a post saying that everyone should work in a service job at least once so that they know better about how to treat others when serving them. I had two seperate thought path runing down in my head. One, a cab driver, waiter or sales guy at a shop may be serving me at a certain time but it's beyond comprehension to look down on to them just basing our judgement on their jobs. I'm serving my first line manager and other following lines everyday and if they had patronized me and/or belittled me just b/c I am just a specialist, I would have been very pissed off. I may lack the education and the experience to be in their position but it doesn't make me a lesser person than them. Hence the second thought, no wonder I've always been pretty good with the cleaning ladies at the office, the guy who serves lunch at the cafeteria, the security guys at the office's door and other service job holders in my daily circle. Simply because, I try not to be a judgemental bitch acting superbicthy all the time.
I wanted to write about it but I had the time pressure; knowing that I gotta wake up in a couple of hours my mind starts playing its sick tricks on me.
Tonite, I had a 45min conversation with my company's private driver who was taking me home since its after 10. - best perk ever, definitely better than free drinks and chocolate at the office.
It was more of a theraphy for him and counseling practice for me but it was okay. It was late and I wanted to home already but I felt good about sitting in the car listening to his complaints. We talked about cars (engine capabilities to be exact) than somehow he ended up critisizing company policies. He than jumbed into talking about employees who treat him like they owned him. It's such a shame that my close circle is full of people who the guy from last nite's post was trashing.
Our occupation tells so much and so little of ourselves. Like in the preacher's talk at Ted, what we do for a living says so many things about our influence and affulence and gives responsibility. But also in the sametime, It's not even close to signifying our networth.
People should have bare minimums, minimums of respect and emphaty in daily life which comes from within. Don't you have?? You have a certain understanding about life that is constructed by your experiences only. So judging people and acting upon that judgement prior to any course of action with those people is damn wrong. You know that your are biased and probably making a mistake. Have a little self-respect and spare a minute to think about your prejuidices and misconducts in order not to make those horrible mistakes.You might have a chance of not becoming a total bitch and perhaps have a chance to be a decent person at some point.
Thursday 15 December 2011
Monday 12 December 2011
Boy, I appreciate
I have been paying a bit of attention to what I have been experiencing in life for a while now. I have always been concious, may be a little too concious sometimes, of my life but lately I was -without any effort, finding myself thinking "god that's such a good thing have xyz in my life". I have been appreciating so many parts in my life that it got me thinking whether I am borderline crazy or what?? I questioned whether its my defense mechanizm to depression or not that keeps me so content with my life. Than I read the bestever "aha that talks about me" sort of piece, I sad "f**k it, I'm so damn appreciative of what's been happening in my life that I got to experience so many states of mind and learn so much."
It's been good life so far.
and it's terrific not to have to think what's next coz you know it's something that you will appreciate (no matter what).
It's been good life so far.
and it's terrific not to have to think what's next coz you know it's something that you will appreciate (no matter what).
Sunday 11 December 2011
I Dream of..
This is a-must-see documentary of Lebanon and of how middle eastern countries are being destroyed and what can save them. Pointing out the country's problems like; nepotism, inequality in chances, absence of human rights and law & order, pollution and treason by politicians, the documentary breaks my heart. Even more heart-breaking, the only commonality is not the use of word "yani" in both languages but the sad situation of both countries; turning into rack and ruin in the absence of a cultural revolution.
Land for sale
It's such a shame that Lebanon was ripped apart by ideological differences and been played by other countries. But it's the people's fault who sold out their country. Lebanon is talked about as a failed experiement; where people from different religious and political roots were supposed live together in the Middle East. It's an insult to talk about a country as others' a guinea pig. Sadly, it's true that they've got played by others and sold out their country leaving this as country's global representation.
Tuesday 6 December 2011
Üstün hocadan bir inci daha: Yuvayı dişi kuş yapmaz
Üstün hocadan bir inci daha: Yuvayı dişi kuş yapmaz
Kuşların bazılarında (i.e. martı) erkek kuşun tek başına yuvayı yaptığı görülmüş ama genelinde dişi kuşla erkek kuş birlikte yaparmış yuvayı. Yavrular doğunca da dönüşümlü bakıp beslerlermiş. Şimdi o kuşlar, kuş beyinleriyle yuvayı birlikte yapmayı akıl ediyorlar da 400 milyar yıldızın kendi için döndüğü* o insanlar nasıl akıl edemiyor.
* Astroloji başta olmak üzere akla, mantığa ve pozitif bilme uymayan herşeyi elegant bir şekilde ezen Üstün hoca, 400 milyar yıldızın kol kola girip insanoğlunun psikolojisini ve geleceğini etkilemek için var olmadığını değinmişti.
Kuşların bazılarında (i.e. martı) erkek kuşun tek başına yuvayı yaptığı görülmüş ama genelinde dişi kuşla erkek kuş birlikte yaparmış yuvayı. Yavrular doğunca da dönüşümlü bakıp beslerlermiş. Şimdi o kuşlar, kuş beyinleriyle yuvayı birlikte yapmayı akıl ediyorlar da 400 milyar yıldızın kendi için döndüğü* o insanlar nasıl akıl edemiyor.
* Astroloji başta olmak üzere akla, mantığa ve pozitif bilme uymayan herşeyi elegant bir şekilde ezen Üstün hoca, 400 milyar yıldızın kol kola girip insanoğlunun psikolojisini ve geleceğini etkilemek için var olmadığını değinmişti.
Sandelyenin kenarında oturmamak lazım
Felsefe çok havalı bir kelime bir o kadar da ağır, anlamlı.
Üstün Dökmen bugünkü konuşmasında insanın hayat felsefesinin ne olması ve ne olmaması gerektiğine dair anlamlı mesajlar verdi.
Adam doğru söylüyor beyler. İnsan sandalyenin ucunda oturmamalı. Her an kalkıp koşacak gibi; yetişmesi gereken şeylerin peşinde, o anı rahatsız - iğne üstünde, ayaklarını uzatmadan oturmamalı.
Dinlerken bunları, geçen okuduğum bir tivit geldi aklıma "bütün gün ayaklarımı uzatmadığımı fark ettim.Öğün atlamak gibi bir şey bu..", hafif bir rahatlama geldi üstüme ayaklarımı uzatarak oturdum.
Hayatta da böyle yaşamak gerektiğinden bahsetti Üstün hoca. Sürekli stres kafasında, bir şeylere yetişmeye çalışmaktan aslında ne yaptığını unuturcasınahayatın ucunda oturmamalı.
Tüm salon bacaklarını uzatıp da öndeki sandalyeyle aramızdaki yere bacaklarımız sığmayınca dedim "çok iyi kafalardaki insanları takip ediyorum ben beeeah".
O neyse de, gerçekten hatta seriously, sandelyenin ucunda oturmamak lazım. Misal ben, sekiz şeklinde otururum sandelyede. Hatta şık restoranlarda, tiyatroda, misafirlikte ve benzeri yerlerde önce has..tir der düzgün oturur ilerleyen dakikalarda sandelyeye sığamaz sekize bağlarım. Yerleşiğim hayata. Ama gel gör ki, bazen andalyenin ucunda, kıyısında köşesinde iş yapıyorum. Hiçbir şekilde ne yaptığımı sonradan hatırlayamıyorum ki aslında fil gibidir hafızam. O emaili gönderdim mi çıkmadan, o exceli nereye kaydettim, formüle hangi hücreleri dahil ettim filan zıkkım hiçbir şey hatırlamıyorum. Tabi ne denli keyif alarak iş yapıyor olduğum tartışmasız(!) Şimdi bunu yaz bi' köşeye, bundan sonra hem o tivit hem bu felsefe aklına gelsin gelsin, tekrar ederek öğren, öğrenilmiş davranış yerleşsin, chillax modu default yap.
Zaten fonda sürekli goodmorning çalsa william fitzsimmonsdan rahat edecek herkes de substance abuse yapmadan o kafa gelmiyor adama ya.
Oha, bu arada, plaza mlaza ama yine de şirketi tuttum bugün. Üstün hocayı getirmek başlı başına mindset'in fena olmadığının göstergesi ki bi de adamın mobbing gibi "..şşt.. şşt" kategorisindeki bir konudan bahsetmesine eyvallah demek baya iyi. Bir plazanın tüm karakteristik özelliklerini gösteriyor ama arada insana "bak o yönüne eyvallah" detirtiyor. I appreciate that!
Atlassian'ın kendini bozup Sarah'ın istifa ettiği bir yüzyılda yaşıyoruz en nihayetinde.
Rahat kafası o kadar kolay gelen bir şey değil bu arada. Kişinin leverage pointi organize, sonraki adımın ihtimallerine hazırlıklı olmak gibi rahata biraz mesafeli konumlanmış bir kafa olunca, zor.
Bakıcaz. Ama "baktın mı olmuyor, bakmayacaksın" stayla değil. Baya bakıcaz.
Üstün Dökmen bugünkü konuşmasında insanın hayat felsefesinin ne olması ve ne olmaması gerektiğine dair anlamlı mesajlar verdi.
Adam doğru söylüyor beyler. İnsan sandalyenin ucunda oturmamalı. Her an kalkıp koşacak gibi; yetişmesi gereken şeylerin peşinde, o anı rahatsız - iğne üstünde, ayaklarını uzatmadan oturmamalı.
Dinlerken bunları, geçen okuduğum bir tivit geldi aklıma "bütün gün ayaklarımı uzatmadığımı fark ettim.Öğün atlamak gibi bir şey bu..", hafif bir rahatlama geldi üstüme ayaklarımı uzatarak oturdum.
Hayatta da böyle yaşamak gerektiğinden bahsetti Üstün hoca. Sürekli stres kafasında, bir şeylere yetişmeye çalışmaktan aslında ne yaptığını unuturcasınahayatın ucunda oturmamalı.
Tüm salon bacaklarını uzatıp da öndeki sandalyeyle aramızdaki yere bacaklarımız sığmayınca dedim "çok iyi kafalardaki insanları takip ediyorum ben beeeah".
O neyse de, gerçekten hatta seriously, sandelyenin ucunda oturmamak lazım. Misal ben, sekiz şeklinde otururum sandelyede. Hatta şık restoranlarda, tiyatroda, misafirlikte ve benzeri yerlerde önce has..tir der düzgün oturur ilerleyen dakikalarda sandelyeye sığamaz sekize bağlarım. Yerleşiğim hayata. Ama gel gör ki, bazen andalyenin ucunda, kıyısında köşesinde iş yapıyorum. Hiçbir şekilde ne yaptığımı sonradan hatırlayamıyorum ki aslında fil gibidir hafızam. O emaili gönderdim mi çıkmadan, o exceli nereye kaydettim, formüle hangi hücreleri dahil ettim filan zıkkım hiçbir şey hatırlamıyorum. Tabi ne denli keyif alarak iş yapıyor olduğum tartışmasız(!) Şimdi bunu yaz bi' köşeye, bundan sonra hem o tivit hem bu felsefe aklına gelsin gelsin, tekrar ederek öğren, öğrenilmiş davranış yerleşsin, chillax modu default yap.
Zaten fonda sürekli goodmorning çalsa william fitzsimmonsdan rahat edecek herkes de substance abuse yapmadan o kafa gelmiyor adama ya.
Oha, bu arada, plaza mlaza ama yine de şirketi tuttum bugün. Üstün hocayı getirmek başlı başına mindset'in fena olmadığının göstergesi ki bi de adamın mobbing gibi "..şşt.. şşt" kategorisindeki bir konudan bahsetmesine eyvallah demek baya iyi. Bir plazanın tüm karakteristik özelliklerini gösteriyor ama arada insana "bak o yönüne eyvallah" detirtiyor. I appreciate that!
Atlassian'ın kendini bozup Sarah'ın istifa ettiği bir yüzyılda yaşıyoruz en nihayetinde.
Rahat kafası o kadar kolay gelen bir şey değil bu arada. Kişinin leverage pointi organize, sonraki adımın ihtimallerine hazırlıklı olmak gibi rahata biraz mesafeli konumlanmış bir kafa olunca, zor.
Bakıcaz. Ama "baktın mı olmuyor, bakmayacaksın" stayla değil. Baya bakıcaz.
Subscribe to:
Posts (Atom)